Projekat „Izbrisano pamćenje: vizuelna rekonstrukcija nestalog arhitektonskog nasleđa Novog Sada“ bavi se istraživanjem arhitektonskog nasleđa Novog Sada, prvenstveno onim objektima koji su trajno izbrisani sa mape grada i koji više ne postoje iz različitih razloga: srušeni, izgoreli, napušteni, kao i onim koji su promenili svoju namenu i zato su van fokusa javnosti. Predmet istraživanja su objekti kulture, sakralni i drugi objekti koji su imali veliki simbolički i kulturni značaj. Zbog svog značaja izabrane su zgrade Građanske dvorane na Trifkovićevom trgu, Pozorišta Dunđerskog u dvorištu hotela Vojvodina, Jermenska crkva, bioskopi Odeon i Korzo i prvobitna zgrada Matice srpske na glavnom gradskom trgu. Cilj istraživanja je precizno mapiranje iščezle arhitekture i njena vizuelna rekonstrukcija na osnovu dostupne literature i tehničke dokumentacije radi povećanja svesti o njihovom postojanju i očuvanja istorijskog i kulturnog nasleđa grada; podsticanje diskusije o tretmanu arhitektonskog nasleđa u prošlosti, korišćenja prostora u sadašnjosti i planiranja u budućnosti; uključivanje saznanja o arhitektonskom nasleđu u nastavi na studijama arhitekture i umetnosti.

Istraživanje je zasnovano na proučavanju istoriografske literature iz oblasti arhitekture i urbanizma Novog Sada i proučavanja sačuvanih i arhiviranih planova i karata, fotografija i arhitektonskih projekata. Istraživanje je obuhvatalo i terenski rad – fotografisanje i video snimanje sadašnjeg stanja lokacija objekata. Na osnovu istraživanja i istoriografskih podataka, pristupilo se vizuelnoj rekonstrukciji objekata, koja je bila vođena različitim metodama – od korišćenja i kolažiranja fotografija, izrade crteža prema arhivskoj dokumentaciji i fotografijama do izrade „idealnih“ 3D rekonstrukcija za one objekte za koje ne postoje istorijske fotografije, ali se na osnovu delimične tehničke dokumentacije može pretpostaviti kako su izgledali (Pozorište na Trifkovićevom trgu, tzv. Građanska dvorana iz 1872–92). Iako idealne rekonstrukcije ne predstavljaju tačan izgled objekta, na osnovu tehničke dokumentacije, perioda gradnje i stilskih karakteristika može se pretpostaviti njihov izgled i kao takve, one predstavljaju izvor saznanja o arhitekturi određenog doba. Korišćene su nove tehničke i tehnološke mogućnosti u predstavljanju arhitektonskog nasleđa, kao što je metoda kompozitinga, pri kojoj se uklapa kompjuterski trodimenzionalni model sa realnim video snimkom, i na taj način se dobija snimak objekta u sadašnjim prostornim okolnostima. Koncipirana je izložbena postavka na kojoj će biti prikazane vizuelne rekonstrukcije nekadašnjih objekata, upoređenih sa sadašnjim stanjem. Prateća publikacija prikazaće rezultate istraživanja i same eksponate, praćene tekstom, referencama i literaturom.

Planirani rezultati projekta obuhvataju katalog objekata sa mapiranim objektima od kulturnog i simboličkog značaja na teritoriji grada sa vizuelnim rekonstrukcijama originalnog stanja objekata i detaljnim opisima i istoriografskim podacima o autorima, načinu i okolnostima izgradnje i nestanka objekata.  Rezultati projekta mogu biti primenjivani u edukativne svrhe na studijama arhitekture, umetnosti, dizajna i na studijama društvenih nauka koja se bave urbanim prostorom (sociologija). Oni takođe mogu biti uključeni u kulturnu i turističku ponudu putem štampanih publikacija, veb-sajtova i turističkih tura kojima se obilaze objekti „skrivenog nasleđa“, koje turisti mogu pratiti putem mobilnih aplikacija i QR kodova. Takođe, rezultati istraživanja mogu predstavljati polaznu tačku za uključivanje u slične evropske projekte očuvanja kulturnog nasleđa (INTERREG-Danube Transnational  Programme, Europa Nostra, Shared Cities).